Ακολουθώντας τη στιγμή...
Η τηλεόραση για μένα είναι περισσότερο διακοσμητικό στοιχείο και όχι μέσο ψυχαγωγίας...
Έχω σταματήσει εδώ και καιρό να την κοιτάω, την έχω όμως ανοιχτή, για να νιώθω ότι κάτι κινείται ανάμεσα σε μένα και την μοναξιά μου.
Χτες το βράδυ ο Άρχοντας των δαχτυλιδιών μου κρατούσε συντροφιά. Η πρώτη ταινία από την τριλογία, που η αλήθεια είναι, ότι έχω να την δω ολόκληρη από τότε που την πρωτοείδα στο σινεμά...
σε κάθε της επανάληψη μια σκηνή με καθηλώνει...
Η σκηνή που ο μικρός Φρόντο εύχεται να μην είχε πάει σε εκείνον το δαχτυλίδι λέγοντας ότι δεν μπορεί να αντέξει το βάρος του, και τότε ο αγαπημένος μου Γκάνταλφ του λέει : " Δεν διαλέγουμε εμείς τι μας δίνετε, το μόνο που πρέπει να επιλέξουμε είναι τι θα κάνουμε στο χρόνο που μας δίνετε"
Αυτό με ταλάνιζε όλο το βράδυ...
Μπορεί να μην επιλέγουμε τι θα μας βρει σε αυτήν τη ζωή, μπορεί να μην επιλέγουμε τι θα μας συμβεί...αλλά όταν κάτι συμβεί ΜΟΝΟ ΕΜΕΙΣ επιλέγουμε πως θα το διαχειριστούμε...
Όπως ο μικρός Φρόντο δεν μπόρεσε να αρνηθεί το βάρος του Δαχτυλιδιού, έτσι και εγώ, δεν μπορώ να αρνηθώ να παλέψω για τα συναισθήματα μου, που βάρυναν, από το πόνο...και αυτά δεν μου τα έδωσε κανείς... φώλιαζαν σιγά - σιγά, εδώ και χρόνια, στην ψυχή μου...
...Και όταν η ψυχή ορίσει τη στιγμή τότε πρέπει απλά να την ακολουθήσεις
Εγγραφή σε:
Σχόλια ανάρτησης (Atom)
Μου αρέσουν
-
-
-
Το ωραίο καλοκαίρι (Αργύρης Χιόνης) - Ήταν ωραίο αυτό το καλοκαίρι Ωραίο αλλά και επικίνδυνο Ένας παππούς που έκανε αμμόλουτρα Ξεχάστηκε θαμμένος μες στην άμμο Όταν τον θυμηθήκανε ύστερ’ από ...Πριν από 1 χρόνια
-
-
-
Για το μπαμπά μου... - Πάντα γυρίζω πίσω εκεί, σε εκείνη τη φωτογραφία, σε εκείνη τη στιγμή, που εσύ απλά γελούσες σαν παιδί. Δεν τη θυμάμαι, πως θα μπορούσε άλλωστε να γίνει αυ...Πριν από 7 χρόνια
-
Μας έφαγε το Instagram.. - Είχα δώσει την υπόσχεση μέσα στο 2015, να κάνω τις περισσότερες δυνατές αναρτήσεις, να σας λέω τα νέα μου, να μαθαίνω τα δικά σας, να κουτσομπολεύουμε, να...Πριν από 8 χρόνια
-
-
Ένα αργοπορημένο 'ευχαριστώ' στη Jessie Ware - Για τo θεσπέσιο ‘Devotion’ και για τη θεία έμπνευση που είχε όταν το έγραφε. Για το ομώνυμο τραγούδι που με έσωσε από άυπνες νύχτες υπερέντασης στα στρατ...
Πριν από 9 χρόνια -
"Φτερούγες" - (ένα ποίημα για τα παιδιά) Οι μεγάλοι έχουν χέρια και πόδια αλλά τα παιδιά έχουν δυο μέλη παραπάνω : έχουν και φτερά γιατί είναι άγγελοι, άγγελοι με αόρατες...
Πριν από 10 χρόνια -
Η διαμαρτυρία, των δρόμων - Ο Λεωνίδας Αντωνόπουλος μέσω του Facebook (Leonidas Antonopoulos) ανέρτησε τα παρακάτω. Το λιγότερο που είχα να κάνω, ήταν να προσυπογράψω και να τα παραδ...
Πριν από 11 χρόνια -
Για τον Αποστόλη.... - Σε γνώρισα πριν απο 8 χρόνια Οι μπαμπάδες μας κολλητοί φίλοι είχαμε χάσει και οι δυο τις μαμάδες μας απο καρκίνο μας ένωσε αυτό Ένα γλυκό χαμόγελο είσαι στο ...Πριν από 11 χρόνια
-
-
What Kind Of Jeans Do Guys Like The Most? - Let College News suggest some of the most popular jeans looks of the season! Most of these trends will also transition well from summer to fall, which will...
Πριν από 12 χρόνια -
Αυτά τα λόγια θα σας κάνουν να γράψετε; - Είναι ωραίο να αφήνεις τον εαυτό σου να ξεφύγει, φτάνει να μπορείς να τον συμμαζέψεις.Μικ Τζάγκερ Για να γίνεις αναντικατάστατος, θα πρέπει να’σαι πάντα δια...Πριν από 12 χρόνια
-
Η τρέλα δεν πάει στα βουνά! ...Παίρνει ταξί! - Η τρέλα δεν πάει στα βουνά! ...Παίρνει ταξί! Μόλις 2-3 μέρες μετά τα Χριστούγεννα. Μόλις έχω αποβιβάσει κάπου χαμένος μέσα στα μικρά στενά του Χαλανδ...
Πριν από 12 χρόνια -
ΤΕΤΑΡΤΗ 29-6 ΠΗΓΑΙΝΟΥΜΕ ΣΥΝΤΑΓΜΑ-ΣΥΜΜΕΤΕΧΟΥΜΕ ΣΤΟ ΜΠΛΟΚΑΡΙΣΜΑ ΤΟΥ ΜΕΣΟΠΡΟΘΕΣΜΟΥ! - Μας χωρίζουν πια μόνο λίγες ώρες από τη διήμερη πανελλαδική κινητοποίηση της 28ης και 29ης Ιουνίου .Όλα δείχνουν ότι το διήμερο της Γενικής Απεργίας μπορ...
Πριν από 12 χρόνια -
-
Β' ενικό ~ η πρώτη αλήθεια - Τα χέρια σου βολτάρουν πάνω μου Τα δάχτυλά σου. Τα δάχτυλά σου. αγγίζουν Κι εγώ μετράω ανάσες βουτηγμένες σε ηδονή Τα δάχτυλά σου. Τα χέρια σου. Εσύ. Το φως ...Πριν από 14 χρόνια
-
-
-
3 σχόλια:
Θέλω να ευχηθώ και εγω καλή αρχή, διάβασα τα τρία κείμενα μεχρις εδω και έχουν μερικές πινελιές απο το δικό μου ξεκίνημα να γράφω στέλνοντας τις σκέψεις μου στα δάχτυλά μου, διώχνοντας κι αποτυπώνοντάς τες.
Αν και δε βλέπω τηλεόραση παρα ελάχιστα, εχω πιάσει τον εαυτό μου να ψάχνει την παρέα των πρωταγωνιστών σε παραμύθια επι της οθόνης.
Εχω κανα δίωρο τώρα και βάλε, που προσπαθώ να θυμηθώ τι μου θυμίζει το "η ταν ή επι τας" ... κάτι μου λέει οτι κατι ειναι, κάτι σημαίνει, τελος πάντων δε θα χει σημασία.
Καλώς σε βρήκα, καλές διαδικτυακές ... πτήσεις.
Καλημέρα Τζονάκο, ο τίτλος του blog δεν μπορεί να σου θυμίζει κάτι πέρα από ένα σου quiz στο βότσαλο, αρκετά παλιά...καλώς μας ήρθες :)
Oντως λοιπόν γνωριζόμαστε απο παλιά.
Χαίρομαι πολύ.
Εχω πάρει μεγαλύτερες αποστάσεις πλεον απο τα μπλογκς για διάφορους λόγους, ωστόσο εκει γύρω βρίσκομαι, μου αρκεί να υπάρχω σαν άνθρωπος, απλά μια φωνή στο διαδίκτυο θα τη βγάζω πότε πότε, πού ξέρεις, κάποιος θα ακούσει.
Δημοσίευση σχολίου