Εκείνη...
Όταν έκλεισε η πόρτα πίσω μου, ήξερα ότι είχα μπει σε ένα τούνελ που δεν γνώριζα που θα με οδηγούσε...
Τότε συνάντησα Εκείνη...μια ηλιαχτίδα στο σκοτάδι μου...ξεχώριζε από μακρυά...ήταν τόσο διαφορετική από όλα όσα έβλεπα γύρω μου...σαν όαση στην έρημο...που ποθείς να φτάσεις αλλά είναι πάντα τόσο μακρυά...
Την πρώτη μέρα έβγαλα από την ψυχή μου ένα χαμόγελο μεγάλο και το ακούμπησα προσεκτικά...
...Στο σκοτάδι η ελπίδα σβήνει, έπρεπε λοιπόν να ανασυγκροτηθώ και να πάρω τα ηνία της ζωής μου στα χέρια μου...
...Και τι θα τα έκανα? Δεν ήξερα το μετά, δεν είχα ακούσει τη συνέχεια
Τότε συνάντησα Εκείνη...μια ηλιαχτίδα στο σκοτάδι μου...ξεχώριζε από μακρυά...ήταν τόσο διαφορετική από όλα όσα έβλεπα γύρω μου...σαν όαση στην έρημο...που ποθείς να φτάσεις αλλά είναι πάντα τόσο μακρυά...Σταμάτησα και την κοίταξα για να διαπιστώσω αν είναι αληθινή...
Ήταν τόσο ήρεμη...στο γυάλινο κόσμο που είχε δημιουργήσει γύρω της, όλα έμοιαζαν παραμυθένια.
Άκουγα φωνές, κάποιοι με έσπρωχναν, αλλά δεν μπορούσα να δω...είχε σκοτάδι και με είχε τυφλώσει το κίτρινο φως Της.
Γύρισα με σκυμμένος τους ώμους και έφυγα... κούρνιασα στο χώρο που μου αναλογούσε και αποκοιμήθηκα...
... Ήθελα τόσο πολύ να διεισδύσω σε εκείνο το φως, αλλά φοβόμουν μη θρυμματίσω το κόσμο Της και την πονέσω, ίσως και να την αναστάτωνα με το θόρυβο και την θύμωνα...πως θα τα κατάφερνα?
Δεν είχα όπλα, μου τα χαν πάρει όλα...
Είχα μόνο... τα ηνία τα οποία κρατούσα γερά... και.... την ψυχή μου...
Μα φυσικά, η ψυχή δεν λένε είναι που ορίζει?
Θα ακουμπάω κάθε μέρα απαλά και ένα κομμάτι της πάνω στο γυάλινο κόσμο Της, μέχρι το γυαλί να μαλακώσει και να μπορέσω να βρω μια είσοδο τόσο μικρή να εισέλθω...χωρίς να κάνω θόρυβο, χωρίς να σπάσω κάτι, χωρίς να παραβώ τους κανόνες...
Εκείνη σήκωσε το βλέμμα της και το κοίταξε...σαν να το ρούφηξε και το φως έγινε πιο δυνατό...
Έφυγα...
Το βράδυ ονειρεύτηκα ξανά...ήμασταν λέει μαζί και είχε πολύ φως και γελάγαμε δυνατά...δεν ήθελα να τελειώσει, ήθελα μια στιγμή ακόμη να μπορούσα να την αγγίξω...
Ξύπνησα στο σκοτάδι...ξερίζωσα ένα βλέμμα από την ψυχή μου και πήγα και το ακούμπησα πάνω στο γυαλί...περίμενα υπομονετικά κάποιο σημάδι, κάποια δύναμη στο φως... καμία αλλαγή... απογοητεύτηκα.
Ίσως βιάστηκα... πριν γυρίσω να φύγω ένιωσα το φως να χαμηλώνει, γούρλωσα τα μάτια μου και διέκρινα τη μορφή της...διέκρινα ένα μειδίαμα στο πρόσωπό της και μετά το φως δυνάμωσε ξανά
...Αυτή είναι η δύναμη της ψυχής...το μεγαλύτερό μας όπλο...
Εγγραφή σε:
Σχόλια ανάρτησης (Atom)
Μου αρέσουν
-
-
-
Το ωραίο καλοκαίρι (Αργύρης Χιόνης) - Ήταν ωραίο αυτό το καλοκαίρι Ωραίο αλλά και επικίνδυνο Ένας παππούς που έκανε αμμόλουτρα Ξεχάστηκε θαμμένος μες στην άμμο Όταν τον θυμηθήκανε ύστερ’ από ...Πριν από 1 χρόνια
-
-
-
Για το μπαμπά μου... - Πάντα γυρίζω πίσω εκεί, σε εκείνη τη φωτογραφία, σε εκείνη τη στιγμή, που εσύ απλά γελούσες σαν παιδί. Δεν τη θυμάμαι, πως θα μπορούσε άλλωστε να γίνει αυ...Πριν από 7 χρόνια
-
Μας έφαγε το Instagram.. - Είχα δώσει την υπόσχεση μέσα στο 2015, να κάνω τις περισσότερες δυνατές αναρτήσεις, να σας λέω τα νέα μου, να μαθαίνω τα δικά σας, να κουτσομπολεύουμε, να...Πριν από 8 χρόνια
-
-
Ένα αργοπορημένο 'ευχαριστώ' στη Jessie Ware - Για τo θεσπέσιο ‘Devotion’ και για τη θεία έμπνευση που είχε όταν το έγραφε. Για το ομώνυμο τραγούδι που με έσωσε από άυπνες νύχτες υπερέντασης στα στρατ...
Πριν από 9 χρόνια -
"Φτερούγες" - (ένα ποίημα για τα παιδιά) Οι μεγάλοι έχουν χέρια και πόδια αλλά τα παιδιά έχουν δυο μέλη παραπάνω : έχουν και φτερά γιατί είναι άγγελοι, άγγελοι με αόρατες...
Πριν από 10 χρόνια -
Η διαμαρτυρία, των δρόμων - Ο Λεωνίδας Αντωνόπουλος μέσω του Facebook (Leonidas Antonopoulos) ανέρτησε τα παρακάτω. Το λιγότερο που είχα να κάνω, ήταν να προσυπογράψω και να τα παραδ...
Πριν από 11 χρόνια -
Για τον Αποστόλη.... - Σε γνώρισα πριν απο 8 χρόνια Οι μπαμπάδες μας κολλητοί φίλοι είχαμε χάσει και οι δυο τις μαμάδες μας απο καρκίνο μας ένωσε αυτό Ένα γλυκό χαμόγελο είσαι στο ...Πριν από 11 χρόνια
-
-
What Kind Of Jeans Do Guys Like The Most? - Let College News suggest some of the most popular jeans looks of the season! Most of these trends will also transition well from summer to fall, which will...
Πριν από 12 χρόνια -
Αυτά τα λόγια θα σας κάνουν να γράψετε; - Είναι ωραίο να αφήνεις τον εαυτό σου να ξεφύγει, φτάνει να μπορείς να τον συμμαζέψεις.Μικ Τζάγκερ Για να γίνεις αναντικατάστατος, θα πρέπει να’σαι πάντα δια...Πριν από 12 χρόνια
-
Η τρέλα δεν πάει στα βουνά! ...Παίρνει ταξί! - Η τρέλα δεν πάει στα βουνά! ...Παίρνει ταξί! Μόλις 2-3 μέρες μετά τα Χριστούγεννα. Μόλις έχω αποβιβάσει κάπου χαμένος μέσα στα μικρά στενά του Χαλανδ...
Πριν από 12 χρόνια -
ΤΕΤΑΡΤΗ 29-6 ΠΗΓΑΙΝΟΥΜΕ ΣΥΝΤΑΓΜΑ-ΣΥΜΜΕΤΕΧΟΥΜΕ ΣΤΟ ΜΠΛΟΚΑΡΙΣΜΑ ΤΟΥ ΜΕΣΟΠΡΟΘΕΣΜΟΥ! - Μας χωρίζουν πια μόνο λίγες ώρες από τη διήμερη πανελλαδική κινητοποίηση της 28ης και 29ης Ιουνίου .Όλα δείχνουν ότι το διήμερο της Γενικής Απεργίας μπορ...
Πριν από 12 χρόνια -
-
Β' ενικό ~ η πρώτη αλήθεια - Τα χέρια σου βολτάρουν πάνω μου Τα δάχτυλά σου. Τα δάχτυλά σου. αγγίζουν Κι εγώ μετράω ανάσες βουτηγμένες σε ηδονή Τα δάχτυλά σου. Τα χέρια σου. Εσύ. Το φως ...Πριν από 14 χρόνια
-
-
-
6 σχόλια:
Πολύ καλογραμμένο, καλοζυγισμένο, και προκαλεί το ενδιαφέρον. Επίσης, μ' αρέσει πολύ το σχέδιο του μπλογκ.
H ψυχή μας κραταει την καρδιά μας ζεστή και εμάς ζωντανούς γι'αυτο τη δίνουμε σε ανθρωπους που θέλουμε να μείνουν και αυτοί ζωντανοί δίπλα μας...
@thinks
ευχαριστώ για τα καλά σου λόγια
@ανώνυμος έτσι όπως τα λες είναι...
η ψυχη μας...ο,τι πολυτιμοτερο εχουμε μεσα στη βουη αυτου του κοσμου... μας μιλαει και της μιλαμε, μας ακουει μα την ακουμε;
Μήπως υπάρχουν και στιγμές που αξίζει να παραδοθούμε; Και δεν έχει σημασία η νίκη ή η ήττα;
Απλώς αναρωτιέμαι...
@kitsosmitsos όταν παλεύεις για την Τιμή σου η επιλογή μπορεί να είναι μόνο μία
Δημοσίευση σχολίου