Ανθρώπινη Αλυσίδα
Μέσα από τις ιστορίες που θα μαθαίνω, έλεγαν, θα γίνομαι καλύτερος Άνθρωπος.
Και τους παρατηρούσα για χρόνια ολόκληρα, πως ρούφαγαν εκείνοι σαν σφουγγάρι τις ζωές των συνανθρώπων μας...γελούσαν, κλαίγανε, πονούσαν μαζί τους.
Δεν ήταν λίγες οι φορές που θύμωνα όταν τους έβλεπα να στεναχωριούνται...όλοι οι υπόλοιποι λέγανε "εμείς να είμαστε καλά" οι δικοί μου όμως είχαν άλλη άποψη...
...Έτσι μεγάλωσα και πορεύτηκα στη ζωή.
Και όταν οι πρώτες φουρτούνες ήρθαν και για μένα κατάλαβα την Αξία να έχεις ανθρώπους να πονάνε και να κλαίνε μαζί σου, να σου κρατάνε το χέρι και να σου δίνουν κουράγιο και μαζί τους σιγά σιγά να μπορείς ξανά να χαμογελάς...λίγους Ανθρώπους αλλά σημαντικούς.
Κάπως έτσι έμαθα να ξεχωρίζω τους Ανθρώπους με Αξίες...αυτούς που αφήνανε πίσω τους τα δικά τους προβλήματα και ερχότανε στην πρώτη γραμμή να πολεμήσουν για Σένα, με Σένα.
Οι γονείς μου όμως δεν μου είπαν ποτέ πόσο επίπονο είναι αυτό. Δεν μου δίδαξαν πως να κοντρολάρω τον πόνο που ένιωθα, δεν μου δίδαξαν από που να αντλώ δύναμη, και πως να τη διαχειρίζομαι, αυτά όλα τα ανακάλυψα μόνη μου σιγά σιγά...
Αλυσίδα είναι όλα, Ανθρώπινη Αλυσίδα, αν καταφέρεις να έχεις Ανθρώπους γύρω σου όλοι χορεύουν στο ίδιο τέμπο, όταν πέφτει κάποιος ο πιο δυνατός τον βοηθάει να σηκωθεί και μόλις και ο πιο δυνατός λυγίσει τότε ο προηγούμενος που έχει ανακτήσει δυνάμεις τον βοηθάει να σηκωθεί και ούτω καθεξής.
Το παν είναι να έχεις το θάρρος να ζητάς βοήθεια, να φωνάζεις ότι πέφτεις, να δέχεσαι βοήθεια και να έχεις κουράγιο να σηκώνεσαι. Όλοι χρειαζόμαστε...
...κι εγώ πιο πολύ από όλους..
Εγγραφή σε:
Σχόλια ανάρτησης (Atom)
Μου αρέσουν
-
-
-
Το ωραίο καλοκαίρι (Αργύρης Χιόνης) - Ήταν ωραίο αυτό το καλοκαίρι Ωραίο αλλά και επικίνδυνο Ένας παππούς που έκανε αμμόλουτρα Ξεχάστηκε θαμμένος μες στην άμμο Όταν τον θυμηθήκανε ύστερ’ από ...Πριν από 1 χρόνια
-
-
-
Για το μπαμπά μου... - Πάντα γυρίζω πίσω εκεί, σε εκείνη τη φωτογραφία, σε εκείνη τη στιγμή, που εσύ απλά γελούσες σαν παιδί. Δεν τη θυμάμαι, πως θα μπορούσε άλλωστε να γίνει αυ...Πριν από 7 χρόνια
-
Μας έφαγε το Instagram.. - Είχα δώσει την υπόσχεση μέσα στο 2015, να κάνω τις περισσότερες δυνατές αναρτήσεις, να σας λέω τα νέα μου, να μαθαίνω τα δικά σας, να κουτσομπολεύουμε, να...Πριν από 8 χρόνια
-
-
Ένα αργοπορημένο 'ευχαριστώ' στη Jessie Ware - Για τo θεσπέσιο ‘Devotion’ και για τη θεία έμπνευση που είχε όταν το έγραφε. Για το ομώνυμο τραγούδι που με έσωσε από άυπνες νύχτες υπερέντασης στα στρατ...
Πριν από 9 χρόνια -
"Φτερούγες" - (ένα ποίημα για τα παιδιά) Οι μεγάλοι έχουν χέρια και πόδια αλλά τα παιδιά έχουν δυο μέλη παραπάνω : έχουν και φτερά γιατί είναι άγγελοι, άγγελοι με αόρατες...
Πριν από 10 χρόνια -
Η διαμαρτυρία, των δρόμων - Ο Λεωνίδας Αντωνόπουλος μέσω του Facebook (Leonidas Antonopoulos) ανέρτησε τα παρακάτω. Το λιγότερο που είχα να κάνω, ήταν να προσυπογράψω και να τα παραδ...
Πριν από 11 χρόνια -
Για τον Αποστόλη.... - Σε γνώρισα πριν απο 8 χρόνια Οι μπαμπάδες μας κολλητοί φίλοι είχαμε χάσει και οι δυο τις μαμάδες μας απο καρκίνο μας ένωσε αυτό Ένα γλυκό χαμόγελο είσαι στο ...Πριν από 11 χρόνια
-
-
What Kind Of Jeans Do Guys Like The Most? - Let College News suggest some of the most popular jeans looks of the season! Most of these trends will also transition well from summer to fall, which will...
Πριν από 12 χρόνια -
Αυτά τα λόγια θα σας κάνουν να γράψετε; - Είναι ωραίο να αφήνεις τον εαυτό σου να ξεφύγει, φτάνει να μπορείς να τον συμμαζέψεις.Μικ Τζάγκερ Για να γίνεις αναντικατάστατος, θα πρέπει να’σαι πάντα δια...Πριν από 12 χρόνια
-
Η τρέλα δεν πάει στα βουνά! ...Παίρνει ταξί! - Η τρέλα δεν πάει στα βουνά! ...Παίρνει ταξί! Μόλις 2-3 μέρες μετά τα Χριστούγεννα. Μόλις έχω αποβιβάσει κάπου χαμένος μέσα στα μικρά στενά του Χαλανδ...
Πριν από 12 χρόνια -
ΤΕΤΑΡΤΗ 29-6 ΠΗΓΑΙΝΟΥΜΕ ΣΥΝΤΑΓΜΑ-ΣΥΜΜΕΤΕΧΟΥΜΕ ΣΤΟ ΜΠΛΟΚΑΡΙΣΜΑ ΤΟΥ ΜΕΣΟΠΡΟΘΕΣΜΟΥ! - Μας χωρίζουν πια μόνο λίγες ώρες από τη διήμερη πανελλαδική κινητοποίηση της 28ης και 29ης Ιουνίου .Όλα δείχνουν ότι το διήμερο της Γενικής Απεργίας μπορ...
Πριν από 12 χρόνια -
-
Β' ενικό ~ η πρώτη αλήθεια - Τα χέρια σου βολτάρουν πάνω μου Τα δάχτυλά σου. Τα δάχτυλά σου. αγγίζουν Κι εγώ μετράω ανάσες βουτηγμένες σε ηδονή Τα δάχτυλά σου. Τα χέρια σου. Εσύ. Το φως ...Πριν από 14 χρόνια
-
-
-
3 σχόλια:
Πολυ ωραιο κειμενο!
Ολοι πρεπει να βοηθαμε οσο μπορουμε, και ολοι πρεπει να βρουμε το κουραγιο να μιλαμε οσο μπορουμε χωρις να κρυβουμε τιποτα, χωρις το φοβο της ντροπης ή της αποριψης...
ευχαριστώ για τα λόγια σου...αυτό θέλω να μιλησω,να μοιρατω και όλοι μαζι να βοηθήσουμε:) Καλώς μας ήρθες
Μια ανηφόρα η ζωή για τον καθένα μας.
Βάστα με, να σε βαστώ, ν' ανεβούμε το βουνό... το σλόγκαν της γιαγιούλας μου
Φιλί και Γλαρένιες αγκαλιές
Δημοσίευση σχολίου